کتاب «از فرمانروایی خاندان بویه» شیوه ملکداری، وزارت و دیوانسالاری بویه
[ad_1]
آلبویه خاندانی ایرانی و شیعی بودند که بر دستگاه خلافت عباسی سیطره کلی یافتند و عصر آنان از درخشانترین ادوار فرهنگی قلمرو شرقی اسلام است. این کتاب پژوهشی است درباره این خاندان و عصر فرمانروایی آنان. مولف پس از اشاره به خاستگاه و نسب بوئیان به ذکر احوال فرمانروایان بوئی و شیوه ملکداری آنها پرداخته و وزارت و دیوانسالاری را در عهد ایشان به ترتیب تیرههایشان بررسیده است. القاب و عناوین، سکهها، اقطاعات و دیگر منابع و درآمد آلبویه، تحولات اجتماعی و کشاکشهای مذهبی و نیز وضع دانش و ادب در قلمرو بوئیان از دیگر موضوعات مهم این کتاب است.
آلبویه نام خود را از «بویه» گرفتند که پدر بنیادگذاران این سلسله بود. جد ایشان ابو شجاع بویه پسر فناخسرو (پناهخسرو) نام داشت و از اهالى قریه کیاکلیش در دیلمان بود و با گمنامى و تنگدستى زندگى مىکرد و روزى او از صید ماهى بود. سپس شخصیتى یافته به خدمت یکى از هموطنان خود به نام «ماکان کاکى» سردار امیر نصر ساسانى درآمد و پس از مرگش در سپاه «مردآویج زیارى» که از مردم گیلان بود، داخل شد. او سه پسر داشت که بعدها هر سه به سلطنت رسیدند. پسر بزرگ على نام داشت که بعدا به «عمادالدوله» »معروف شد و پسردوم حسن «رکن الدوله» و سومى احمد «معزالدوله» نامیده شدند. این سه پسر، پس از تحمل شداید و تلاش فراوانى که به کاربردند، به پیشرفت فوقالعادهاى نائل شدند. به گفته ابن ابىالحدید، چنان سلطنتى تشکیل دادند که در شکوه و عظمت، ضربالمثل بود. سلطنت آلبویه به ویژه در زمان عضدالدوله به اوج قدرت رسید و از آن پس، روى به انحطاط نهاد. آغاز آن از ماه ذیقعده سال 321ه و پایان آن بنا بر احتمال قوى سال 448 بود. سلطنت آنان 120 سال ادامه داشت و 17 تن از این خاندان به حکومت رسیدند.
نشر سخن کتاب «از فرمانروایی خاندان بویه» اثر سید صادق سجادی را به بهای 275 هزار تومان روانه بازار کتاب کرد.
دیدگاهها